E da outra esquina chegaban cancións.
Eran días nos que as xentes perdían a fé e cada quen corría en busca dun pau frotando ó que agarrarse para tentar non ir ó fondo. Os océanos xa nunca máis estarían en calma e o sol queimaba a pel incluso nos días de choiva e frío.
Acordes e palabras. Días pasados, días por descubrir e centos de sentimentos latexando e por latexar.
E debaixo da súa gorra e coa súa guitarra acústica Billy Bragg facéndose vello.
Marabillosamente vello ¡! Mellor dito.
