Vir nunha barca de xoguete buscando a vida e burlando á morte …

No estreito máis longo e baixo as lúas máis altas e a estrela máis escura.

E do outro lado a terra prometida na que as desigualdades económicas e sociais medran en mans de políticas capitalistas vendidas ás fauces do poder e executadas por monicreques políticos mestres nas artes da campaña electoral pero con pouca conciencia política, humana, social e persoal.

Terra prometida, salvaxe e inhumana.

O mundo é de todos, o osíxeno é de todos, ninguén é máis nin ninguén é menos pero os cartos, os aramados, o poder e as metralletas son so duns poucos.

Benvid@s @s que chegades viv@s e ogallá se cumplan os vosos soños. Aquí tamén o ides ter difícil.

De Tarifa a Fisterra esto pinta mal. Nin sentido común nin miga de humanidade nos que poñen as regras e pintan bandeiras.

Aquí fai falta xente de verdade coma vós e sobran moitos de mentira dos que están … pero témolo e tédelo fodido.

Benvid@s ó estado miseria.

Eso si: para nós, os que estamos aquí abaixo, vós non sodes estranxeiros. Sodes un regalo de soños e cor. Un regalo de outro mundo que trae esperanza e contaxia ilusións.

O mundo é de tod@s.

Que ben o contaban fai uns anos os Ghamberros !!!!

Deixar unha resposta

*