Eran uns rapases da aldea

… ouuuu ¡ … estooo ! … xa non tan rapases ¡!!

O caso é que naqueles campeiros da aldea agora existen cousas que antes non existían cando eles andaban a mollar os pés polas corredoiras. Eran tempos diferentes nun mundo diferente e de olladas e ventos diferentes.

O único que non mudou foi a terra na que se chantan ilusións e se espetan esperanzas. Esa sigue aí dándonos vida e repartindo alento, auga e regalía. Aaaaaah e tampouco mudaron as paredes de pedra de metro e pico de ancho daquela corte de vacas e cuchos que agora dá tan bo abeiro ó noso barullento “rock do país” … tan testarudo , doente e desesperado.

Quen nolo ía decir?. Século XXI. Agora temos internet.

Benvid@s a esta nosa casa futurista. Benvid@s á nosa fiestra eléctrica. Bénvid@s a este cortelho multimedia. Benvid@s á nosa web.
Saúdos dende Aríns.